هفتاد و دو سال متوالی بیدار ماند؛

حالا که شروع کرده ام از‌هایدگر بخوانم، این چارچوب از هم گسیخته‌ی ذهنم کمی‌مرتب تر شده است.‌هایدگر پرسش می‌کند و پرسش‌های من پس از پرسش‌های او شکل می‌گیرد. و این لذت بخش است. در ماشین که بودم، فکر کردم آدم خودش را بابت اشتباهش سرزنش می‌کند، بعد از آنجا که سرزنش کردن خود، به معنی زیرسوال بردن خود است و این آدم خودشیفته‌ی امروزه "به قول پرهام" تاب و توان زیرسوال بردن خود را ندارد، از اشتباهش فرار میکند تا خودش را سرزنش نکند. چقدر ساده ست. حالا دیگر آدم همان گهی می‌ماند که بود، گهی که شاید در مسیر فرار کردن برای خودش عطر بخرد و خودش را معطر کند.